‘The Bubble Chamber’, een panorama, 1995.
Uitgangspunt voor dit project zijn opnames van elementaire deeltjes, nadat zij met elkaar in botsing zijn gebracht in een zogenaamd bellenvat. Bij elke botsing tonen zij een karakteristiek beeld, terwijl ze toch elke keer weer onvoorspelbaar anders zijn.
Ik heb een schilderij willen maken waarin de karakteristieke bewegingen van de deeltjes (loopings, spiralen, kromingen), en hun snelheid centraal staan maar waarin iedere beweging anders uitpakt.
De lijnen zijn niet doorgetrokken maar gestippeld, waardoor het idee van beweging versterkt wordt. De willekeurige plaatsing van de spiralen en in welke curve ze naar binnen of buiten draaien bepaalt het onvoorspelbare beeld van het uiteindelijk werk.
Ik heb voor de vorm van een panorama gekozen om de oneindigheid van de bewegingen weer te geven. Er is geen begin en geen eind in de tekening. Je zult moeten rondlopen om de tekening te volgen. De licht-hellende vloer zorgt ervoor dat je als toeschouwer deel wordt van het werk. Wanneer je omhoog loopt voel je een vertraging in je beweging, loop je naar beneden een versnelling.